szemrać — ndk IX, szemraćmrzę, szemraćmrzesz, szemrz, szemraćał, rzad. I, szemraćam, szemraćasz, szemraćają, szemraćaj 1. tylko w 3 os. «wydawać szmer, dawać się słyszeć jako szmer; szumieć» Strumyk, deszcz, ulewa szemrze. Szemrały drzewa. Szemrzące zboża … Słownik języka polskiego
шум — род. п. а, шуметь, шумлю, укр. шум, шумiти, блр. шум, шумець, др. русск., ст. слав. шоумъ ἦχος (Супр.), болг. шум, словен. šȗm шорох, водопад, шум , чеш., слвц. šum шум, свист, шорох , польск. szum, в. луж. šumic шуметь, бушевать , н. луж. šumis … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
mruczeć — ndk VIIb, mruczećczę, mruczećczysz, mrucz, mruczećczał, mruczećczeli, mruczećany mruknąć dk Va, mruczećnę, mruczećniesz, mruczećnij, mruczećnął, mruczećnęła, mruczećnęli, mruczećnięty, mruczećnąwszy 1. «o niektórych zwierzętach: wydawać… … Słownik języka polskiego
szeleścić — ndk VIa, szeleścićeszczę, szeleścićcisz, szeleścićeść, szeleścićcił «wydawać szelest, powodować, wywoływać szelest; szemrać» Szeleścić kartką papieru, banknotem. Jedwab, tafta szeleści. Liście, kłosy szeleszczą. Deszcz szeleści o szyby. Wiatr… … Słownik języka polskiego
szemranie — n I rzecz. od szemrać ◊ Bez szemrania «bez protestu, bez narzekań; spokojnie, cierpliwie» … Słownik języka polskiego
mruczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, mruczećczę, mruczećczy, mruczećczał, mruczećczeli {{/stl 8}}– mruknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, mruczećnę, mruczećnie, mruczećnij, mruczećnął, mruczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
